Acts 27

CHAPTER 27

The Voyage to Rome

1ως δε εκρίθη του αποπλείν ημάς εις την Ιταλίαν παρεδίδουν τον τε Παύλον και τινας ετέρους δεσμώτας εκατοντάρχη ονόματι Ιουλίω σπείρης Σεβαστής 2επιβάντες δε πλοίω Αδραμυττηνώ μέλλοντες πλείν τους κατά την Ασίαν τόπους ανήχθημεν όντος συν ημίν Αριστάρχου Μακεδόνος Θεσσαλονικέως 3τη τε ετέρα κατήχθημεν εις Σιδώνα φιλανθρώπως τε ο Ιούλιος τω Παύλω χρησάμενος επετρέψε προς τους φίλους πορευθέντα επιμελείας τυχείν 4κακείθεν αναχθέντες υπεπλεύσαμεν την Κύπρον διά το τους ανέμους είναι εναντίους 5το τε πέλαγος το κατά την Κιλικίαν και Παμφυλίαν διαπλεύσαντες κατήλθομεν εις Μύρα της Λυκίας 6κακεί ευρών ο εκατόνταρχος πλοίον Αλεξανδρινόν πλέον εις την Ιταλίαν ενεβίβασεν ημάς εις αυτό 7εν ικαναίς δε ημέραις βραδυπλοούντες και μόλις γενόμενοι κατά την Κνίδον μη προσεώντος ημάς του ανέμου υπεπλεύσαμεν την Κρήτην κατά Σαλμώνην 8μόλις τε παραλεγόμενοι αυτήν ήλθομεν εις τόπον τινά καλούμενον Καλούς Λιμένας ω εγγύς ην πόλις Λασαία 9ικανού δε χρόνου διαγενομένου και όντος ήδη επισφαλούς του πλοός διά το και την νηστείαν ήδη παρεληλυθέναι παρήνει ο Παύλος 10λέγων αυτοίς άνδρες θεωρώ ότι μετά ύβρεως και πολλής ζημίας ου μόνον του φορτίου και του πλοίου αλλά και των ψυχών ημών μέλλειν έσεσθαι τον πλουν 11ο δε εκατοντάρχης τω κυβερνήτη και τω ναυκλήρω επείθετο μάλλον η τοις υπό του Παύλου λεγομένοις 12ανευθέτου δε του λιμένος υπάρχοντος προς παραχειμασίαν οι πλείους έθεντο βουλήν αναχθήναι κακείθεν ει πως δύναιντο καταντήσαντες εις Φοίνικα παραχειμάσαι λιμένα της Κρήτης βλέποντα κατά λίβα και κατά χώρον

Euroclydon

13υποπνεύσαντος δε νότου δόξαντες της προθέσεως κεκρατηκέναι άραντες άσσον παρελέγοντο την Κρήτην 14μετ΄ ου πολύ δε έβαλε κατ΄ αυτής άνεμος τυφωνικός ο καλούμενος Ευροκλύδων 15συναρπασθέντος δε του πλοίου και μη δυναμένου αντοφθαλμείν τω ανέμω επιδόντες εφερόμεθα 16νησίον δε τι υποδραμόντες καλούμενον Κλαύδην μόλις ισχύσαμεν περικρατείς γενέσθαι της σκάφης 17ην άραντες βοηθείας εχρώντο υποζωννύντες το πλοίον φοβούμενοί τε μη εις την Σύρτιν εκπέσωσι χαλάσαντες το σκεύος ούτως εφέροντο 18σφοδρώς δε χειμαζομένων ημών τη εξής εκβολήν εποιούντο 19και τη τρίτη αυτόχειρες την σκευήν του πλοίου ερρίψαμεν 20μήτε δε ηλίου μήτε άστρων επιφαινόντων επί πλείονας ημέρας χείμωνός τε ουκ ολίγου επικειμένου λοιπόν περιηρείτο πάσα ελπίς του σώζεσθαι ημάς 21πολλής δε ασιτίας υπαρχούσης τότε σταθείς ο Παύλος εν μέσω αυτών είπεν έδει μεν ω άνδρες πειθαρχήσαντάς μοι μη ανάγεσθαι από της Κρήτης κερδήσαί τε την ύβριν ταύτην και την ζημίαν 22και τανύν παραινώ υμάς ευθυμείν αποβολή γαρ ψυχής ουδεμία έσται εξ υμών πλην του πλοίου 23παρέστη γαρ μοι τη νυκτί ταύτη άγγελος του θεού ου ειμι ω και λατρεύω 24λέγων μη φοβού Παύλε Καίσαρί σε δει παραστήναι και ιδού κεχάρισταί σοι ο θεός πάντας τους πλέοντας μετά σου 25διό ευθυμείτε άνδρες πιστεύω γαρ τω θεώ ότι ούτως έσται καθ΄ ον τρόπον λελάληταί μοι 26εις νήσον δε τινα δει ημάς εκπεσείν 27ως δε τεσσαρεσκαιδεκάτη νυξ εγένετο διαφερομένων ημών εν τω Αδρία κατά μέσον της νυκτός υπενόουν οι ναύται προσάγειν τινά αυτοίς χώραν 28και βολίσαντες εύρον οργυιάς είκοσι βραχύ δε διαστήσαντες και πάλιν βολίσαντες εύρον οργυιάς δεκαπέντε 29φοβούμενοί τε μήπως εις τραχείς τόπους εκπέσωμεν εκ πρύμνης ρίψαντες αγκύρας τέσσαρας ηύχοντο ημέραν γενέσθαι 30των δε ναυτών ζητούντων φυγείν εκ του πλοίου και χαλασάντων την σκάφην εις την θάλασσαν προφάσει ως εκ πρώρας μελλόντων αγκύρας εκτείνειν 31είπεν ο Παύλος τω εκατοντάρχη και τοις στρατιώταις εάν μη ούτοι μείνωσιν εν τω πλοίω υμείς σωθήναι ου δύνασθε 32τότε οι στρατιώται απέκοψαν τα σχοινία της σκάφης και είασαν αυτήν εκπεσείν 33άχρι δε ου έμελλεν ημέρα γίνεσθαι παρεκάλει ο Παύλος άπαντας μεταλαβείν τροφής λέγων τεσσαρεσκαιδεκάτην σήμερον ημέραν προσδοκώντες άσιτοι διατελείτε μηδέν προσλαβόμενοι 34διό παρακαλώ υμάς προσλαβείν τροφής τούτο γαρ προς της υμετέρας σωτηρίας υπάρχει ουδενός γαρ υμών θρίξ εκ της κεφαλής πεσείται 35ειπών δε ταύτα και λαβών άρτον ευχαρίστησε τω θεώ ενώπιον πάντων και κλάσας ήρξατο εσθίειν 36εύθυμοι δε γενόμενοι πάντες και αυτοί προσελάβοντο τροφής 37ήμεν δε εν τω πλοίω αι πάσαι ψυχαί διακόσιαι εβδομήκοντα εξ 38κορεσθέντες δε τροφής εκούφιζον το πλοίον εκβαλλόμενοι τον σίτον εις την θάλασσαν

Shipwreck on Malta

39ότε δε ημέρα εγένετο την γην ουκ επεγίνωσκον κόλπον δε τινα κατενόουν έχοντα αιγιαλόν εις ον εβουλεύσαντο ει δυνατόν εξώσαι το πλοίον 40και τας αγκύρας περιελόντες είων εις την θάλασσαν άμα ανέντες τας ζευκτηρίας των πηδαλίων και επάραντες τον αρτεμώνα τη πνεούση κατείχον εις τον αιγιαλόν 41περιπεσόντες δε εις τόπον διθάλασσον επώκειλαν την ναύν και η μεν πρώρα ερείσασα έμεινεν ασάλευτος η δε πρύμνα ελύετο υπό της βίας των κυμάτων 42των δε στρατιωτών βουλή εγένετο ίνα τους δεσμώτας αποκτείνωσι μη τις εκκολυμβήσας διαφύγη 43ο δε εκατόνταρχος βουλόμενος διασώσαι τον Παύλον εκώλυσεν αυτούς του βουλήματος εκέλευσέ τε τους δυναμένους κολυμβάν απορρίψαντας πρώτους επί την γην εξιέναι 44και τους λοιπούς ους μεν επί σανίσιν ους δε επί τινων των από του πλοίου και ούτως εγένετο πάντας διασωθήναι επί την γην